Delirium is een acute vorm van verwardheid vooral optredend in het ziekenhuis op de intensive care-afdeling en bij ouderen. Het wordt per definitie uitgelokt door een lichamelijke ziekte, intoxicatie of onthouding van een middel. De belangrijke risicofactoren zijn hoge leeftijd en geheugenproblemen.
Ondanks het frequente voorkomen wordt delirium vaak niet herkend door artsen en verpleegkundigen. Er bestaan verschillende uitingsvormen: het hyperactieve type, hypoactieve type en een gemengde vorm. Op de lange termijn kan delirium ingrijpende gevolgen hebben, zoals verlies van zelfredzaamheid, cognitieve stoornissen en een verhoogd risico op overlijden. De symptomen van delirium zijn te onderdrukken met antipsychotica; de behandeling bestaat echter uit het genezen van de onderliggende ziekte.
Er is nog weinig bekend over de ontstaanswijze van delirium, maar er wordt gedacht dat het veroorzaakt wordt door een (relatief) overschot aan dopamine ten opzichte van acetylcholine in de hersenen.