In 1987 kwam het antiretrovirale middel zidovudine (AZT) beschikbaar voor de behandeling van mensen met een hiv-infectie. In de jaren daarna kwam er nog een aantal hiv-remmers beschikbaar. Aanvankelijk werd monotherapie met een hiv-remmer toegepast bij symptomatische patiënten. De duur van de effectiviteit bleek echter beperkt.
Uit de ‘Concorde’ studie in 19931 kwam naar voren dat er geen verschil in effect was tussen vroeg (asymptomatisch stadium) en laat (bij klachten) starten met zidovudine monotherapie.